"High" potentials; instant gratification is de norm

Klapvee in wit overhemd met bretels

Na #metoo en de grensoverschrijdende gedragingen bij The Voice worden we opnieuw geconfronteerd met schandalen. Nu rondom het ASC, het Amsterdamse studenten corps, waar onze high potentials bivakkeren. Duidelijk wordt wederom dat normen en waarden totaal vervaagd zijn.

Vrouwen worden en plein public uitgemaakt voor hoer en sperma-emmer zonder dat iemand opstaat en zegt dat dit verwerpelijk is. Klapvee in wit overhemd met bretels bralt mee onder de noemer “dat dit moet kunnen”. Zij doen hiermee niet onder voor de sprekers.

Dit is echter geen probleem van een studentenvereniging of specifieke branche, het is een probleem van deze tijd. We missen dan ook dringend integere voorbeelden. Overal.

Na de conservatieve jaren van vlak na de oorlog en de reactie daarop van vrije liefde in de jaren zestig, lijkt het alsof we nu opnieuw beland zijn in de “middeleeuwen” ver weg van de beschaving waarbij geen enkel normbesef geldt. “Grab ‘em by the pussy” is een schrijnend voorbeeld hiervan.

Een schandpaal met pek en veren

Een aantal bekende mannen wordt momenteel publiekelijk aan de schandpaal genageld zoals dat in die tijd ook ging, ingesmeerd met pek en veren. De jongens van het ASC die een uiterst domme en verwerpelijke lullepot hielden worden publiekelijk bekend gemaakt op Social Media, het huidige schavot. Begrijpelijk, maar het zou anders moeten.

Het is evident dat de geest volledig uit de fles is. De wereld smacht naar authenticiteit, integriteit en respect en ook naar evenwichtige oordelen.

Als verslavingsdeskundige zie ik alles voorbijkomen. Zo behandelen wij studenten die, opgevoed door curling ouders en opgegroeid met “porno binnen handbereik”, helemaal geen besef meer hebben van wat gezond is. En: net zoveel vrouwen als mannen – uit alle lagen van de bevolking – passeren bij ons de revue.

Instant gratification is de norm. Als we niet willen voelen “dempen” we en als we wel willen voelen “peppen” we. Willen we seks dan zoeken we dat online of bij onze friends with benefits.

Iedereen is met “zelfmedicatie” bezig omdat we niet meer om kunnen gaan met de pieken en dalen die het leven kent. Continu op zoek naar highs and lows. FOMO (fear of missing out): niets willen missen. Ons leven moet voldoen aan al de volmaakte Instagram posts en een ontelbaar aantal zgn likes, inclusief de strakgetrokken hoofden die allemaal hetzelfde kijken en lijken.

Maar “het leven is geen feest” schreef een bekwame klinisch psycholoog. En dit klopt. Acceptatie dat je de dagen soms een onvoldoende moet geven is volstrekt normaal en hoort er gewoon bij.

De jong volwassenen die ik zie, mannen en vrouwen, veel studenten ook uit juist deze vereniging, zijn veelal depressief en hebben moeite met communiceren (als je iemand appt heet dat tegenwoordig dat je diegene “gesproken” hebt). Ze worstelen met écht verbinding maken en denken dat ritalin, coke en pillen (om maar een voorbeeld te noemen) normaal én een oplossing zijn, volstrekt niet beseffend dat juist deze middelen averechts werken voor hun gemoedstoestand.

Ze zijn op zoek naar hun identiteit en denken zich te kunnen identificeren binnen die grote groep leden waarin de zwakke het onderspit delft en de sterke zegeviert. Bepaald gedrag wordt toegejuicht onder het genot van liters bier. Dit is helemaal geen incident maar een structureel probleem. Feitelijk geeft wat binnen het corps gebeurt aan wat er in de hele wereld speelt.

Seksisme en misbruik van macht binnen het studentencorps is natuurlijk zorgelijk en verwerpelijk! Maar niet alleen daar. Het afschaffen van een studentenverenigingen is de oplossing niet. We kunnen eveneens niet de hele televisiewereld op non-actief zetten. Of té ambitieuze bedrijven op de Zuidas non grata verklaren omdat zgn. high potentials hun neus dagelijks moeten “poederen” om aan de exorbitante eisen te voldoen. Of de ziekenhuiswereld elimineren waar vrouwelijke artsen in opleiding ook geconfronteerd worden met grensoverschrijdend gedrag. En laten we de voorbeelden van binnen onze eigen overheid niet vergeten, waar het nemen van verantwoordelijkheid plaats gemaakt heeft voor politiek overleven. Eveneens geen voorbeeld van integriteit. Ga zo maar door.

Het is een trieste conclusie maar een cultuuromslag is noodzakelijk binnen alle gelederen.

Publiekelijk veroordelen is goed om de discussie op gang te brengen maar stop met voor eigen rechter te spelen en mensen levenslang te brandmerken.

Het cliché klopt: een betere wereld begint bij onszelf. Goed voorbeeld doet goed volgen. Kijk eerst in de spiegel en ga vervolgens in gesprek met mensen die dit gedrag vertonen. Keur het niet goed als een menigte zonder stem. Voed je kinderen weer op met normen en waarden, leef het voor.

Terug naar mijn werk: verslaving gaat over het maken van gezonde keuzes. Dat is wat onze cliënten niet kunnen en wat wij ze meegeven. Het gaat niet alleen over stoppen met gebruik of gedrag maar over goed voor jezelf en je naasten zorgen, over werkelijk authentiek zijn. Wat betekent dat je gedrag integer is en de keuzes die je maakt gezond zijn. En dat is waar het mijns inziens volledig aan ontbreekt. Het is niet meer volstrekt helder wat “normaal” en gezond is en daar moeten we, als samenleving, iets aan doen.

Miriam Diekman Bestuurder/eigenaar Spoor6