Een drugsverslaving houdt in dat de persoon in kwestie afhankelijk is geworden van deze drug(s). Deze afhankelijkheid kan worden opgedeeld in drie gebieden, namelijk: sociaal, lichamelijk en psychisch. Op deze pagina gaan wij in op de verschijnselen die ontstaan op psychisch gebied. Een drugsverslaving kan immers leiden tot – of ontstaan door – vele psychische problemen zoals depressies.
Het meest voorkomende psychische verschijnsel die kan optreden bij een drugsverslaving, is dat er een onweerstaanbare behoefte aan het middel (hunkering of zucht) ontstaat. De verslaafde heeft het gevoel dat hij of zij het middel nodig heeft en verlangt terug naar het effect wat het gebruik hiervan teweegbrengt. Men is in denken en doen continu bezig met het middel. Tegelijkertijd wordt het gebruik nogal eens ontkend en geheim gehouden. Naast deze directe verschijnselen gaat verslaving regelmatig gepaard met symptomen als angst, depressie en verwardheid. Steeds sterker naar een middel verlangen en zich eigenlijk niet meer prettig voelen zonder, wijst op het bestaan van geestelijke afhankelijkheid. De verslaafde wordt in beslag genomen door deze drug. De interesse voor sociale activiteiten vermindert en hij of zij verliest de grip op de werkelijkheid.
Het ontstaan van psychische problemen bij middelengebruik
Over het algemeen geldt dat, juist personen die al psychisch kwetsbaar zijn, sneller in aanraking komen met drugs. Een dergelijk middel kan er immers voor zorgen dat hij of zij zich voor een korte tijd beter voelt. Drugs kunnen ervoor zorgen dat je ontspant en problemen worden verzacht. Ook kan het een manier zijn om de realiteit te ontvluchten. Aan de ene kant kan het gebruik van drugs verlichtend voelen, aan de andere kant kan dit er ook voor zorgen dat problemen juist verergerd worden. Bij een behandeling moet dus goed worden gekeken naar achterliggende oorzaken. Psychische klachten en/of aandoeningen moeten immers ook worden behandeld wil de persoon in kwestie van zijn of haar verslaving afkomen.
