Het verhaal van Robert over zijn alcoholverslaving
Robert is al jaren verslaafd aan alcohol. Hij kon een lange tijd functioneren. Hij ging naar zijn werk en deed wat hij moest doen. Vanaf het moment dat zijn broer en zwager overleden ging het echter bergafwaarts. “Als ik zo doorga dan; wordt het mijn dood.”
3 flessen wijn per dag
,,Ik ben al jaren alcoholist. Toch kon ik al die jaren nog functioneren. Dat komt omdat ik alleen ’s avonds werkte. Ik zorgde dat ik genoeg wijn in huis had om de nacht door te komen en was elke avond om kwart voor twaalf thuis. Mijn partner lag dan al te slapen. Ik ging rond een uur of drie naar bed en had in de tussentijd twee of drie flessen wijn op. Ik hoefde de volgende dag pas om half twee op te staan, waardoor ik dit heel lang vol heb kunnen houden. Het had toen geen effect op me. Hoe meer je namelijk drinkt, hoe beter je er tegen kan. Toch kreeg ik op ten duur andere klachten. Ik begon te trillen en had een slechte concentratie.
Vorig jaar overleden mijn broer en zwager aan corona. Er zat maar zes weken tussen. Dat heeft er aardig ingehakt. Vanaf het moment dat zij overleden, zijn alle remmen los gegaan. Ik ben toen zoveel gaan drinken, dat ik totaal niet meer kon functioneren. Ik at niet meer en hield zelfs de wijn niet meer binnen. Daarnaast verloor ik ook mijn baan en belandde ik in de ziektewet.
Op een avond heb ik tegen mijn partner gezegd: “Dit kan zo niet meer, op deze manier ga ik dood.” Ik ben hulp gaan zoeken en ik ben toen bij Spoor6 terecht gekomen. Zij adviseerde mij op basis van mijn intakegesprek om klinisch traject te volgen in Zuid-Afrika. Ik stond daar voor open, ook al dacht ik dat ik nooit echt zou herstellen.
Ik ben al eens eerder drie maanden opgenomen geweest in Zuid-Afrika. Maar destijds was ik nog onvoldoende gemotiveerd om echt de keuze voor herstel te maken en dat laatste is wel essentieel. Als je werkelijk wilt dan lukt het.
Afkicken van alcohol in Zuid-Afrika
Voordat ik naar Zuid-Afrika vertrok, moest ik eerst tien dagen afkicken. Dat is goed gegaan. Ik heb door de medicatie weinig afkickverschijnselen en tegenslagen gehad. Na die tien dagen was ik één nachtje thuis en vertrok daarna voor zes weken naar Zuid-Afrika.
Ik vond het in het begin heel erg lastig en spannend om te vertrekken. Ik liet mijn leven, mijn partner en mijn hond achter. Gelukkig werd ik bij mijn aankomst warm en welkom opgevangen. Dat deed mij oprecht erg goed. Ik ben nu achteraf heel erg blij dat ik deze stap heb durven maken.
Tijdens mijn opname bij Spoor6, had ik een compleet andere mindset vergeleken met mijn eerste opname. Ik zag nu in dat ik mijn leven echt kapot aan het maken was. Daarnaast kon mijn partner het ook niet meer handelen. Hij zag mij alleen maar slapend of drinkend op de bank. Dag in, dag uit. Ik wilde dit leven niet meer. Ik wilde weer werken, met de hond lopen en genieten van alle mooie dingen die het leven te bieden heeft. Dit was de drive om mijzelf honderd procent in te zetten.
Alle therapieën, en confrontaties tijdens mijn klinische opname, hebben mij goed gedaan. Het heeft mijn ogen geopend. Het is geen spelletje of vakantie tijdens de klinische opname van Spoor6. De wekker gaat om 06:30 en om 07:30 word je verwacht voor de meditatie. Het was streng, maar dat vond ik wel fijn. Hierdoor kwam er regelmaat en discipline terug in mijn leven. Dat is iets wat ik al heel lang kwijt was.
De pijn die ik veroorzaakt heb, is erg confronterend
Tijdens mijn opname bij Spoor6 ben ik erachter gekomen dat oud zeer de reden is waarom ik zoveel alcohol ben gaan drinken. Ik heb in veel situaties geen tijd genomen om stil te staan bij mijn gevoelens en die te verwerken. Ik wilde geen pijn voelen. Ik nam een wijntje en dan “ging het wel weer over.” Ik heb er nooit bij stilgestaan hoe erg dat is. Totdat ik met mijn neus op de feiten werd gedrukt. Pas na het lezen van de schadebrieven die mijn broer en mijn man hebben geschreven, realiseerde ik welke pijn ik mensen heb gedaan. Dat is echt confronterend.
Laat naar bed, laat opstaan; zo heb ik het heel lang vol kunnen houden.
Ik dronk 3 flessen wijn op een avond
Heden; hoe het nu gaat
Na zes weken keerde ik weer terug naar Nederland. Spoor6 heeft mij gemotiveerd om mijn leven weer op te pakken. Ik wil echt van de drank af en ik wil weer een normaal leven leiden. Ook al blijft het soms moeilijk, de wil is er. Daar ben ik heel erg blij mee.
Ik ga iedere week naar drie meetings, het is fijn om daar naartoe te gaan. Er komen allemaal mensen die hetzelfde ervaren en mij echt begrijpen. Het is goed om die mensen te ontmoeten, mensen die met hetzelfde traject bezig zijn. Daarnaast werk ik nu drie uur per dag. Daar ben ik blij mee. Mijn collega’s weten van mijn situatie en steunen mij daarin. Openheid en eerlijkheid helpen.
Soms is het niet makkelijk. Het is voor mij namelijk erg confronterend om geen wijntje te drinken als ik met mijn partner uiteten ga. Spoor6 heeft mij geleerd dat ik in deze situaties mijzelf moet beschermen en bewust met mijn gedrag om moet gaan. Ik weet dat ik het niet bij één glas kan houden en meteen naar één of meerdere flessen grijp. Hierdoor drink ik helemaal niet meer of ga ik lastige situaties liever uit de weg. Als ik weet dat er op een verjaardag veel gedronken wordt, blijf ik liever thuis. Ik laat mijn partner naar die verjaardag gaan en ik ga zelf lekker koken als afleiding. Ik ben tegen iedereen open geweest over mijn verslaving en herstel. Iedereen reageerde gelukkig fijn en meelevend. Mijn partner doet ook heel erg zijn best. Ook al vindt hij het soms lastig. Ik vind niet dat hij hoeft te stoppen met drinken. Ik ben namelijk verslaafd en mijn partner niet. Ik heb de alcohol alleen liever niet in huis en dat begrijpt hij gelukkig. Die verleiding is voor mij dan te groot.
Ik heb het gevoel dat ik gered ben. Het is een geschenk uit de hemel geweest. Ik had het nooit alleen kunnen doen. Ik ben heel erg dankbaar, dat ik mijn leven weer terug heb.”