Lisa: Oordeel niet als je het woord verslaving hoort

Mijn partner is verslaafd

Welke gedachten gaat er nu het eerst door je hoofd na het lezen van de eerste zin? Welke vragen komen bij je op? Wellicht word je nieuwsgierig? Of misschien vorm je al direct een vooroordeel?

De eerste zin van deze blogpost is waarschijnlijk een trigger voor veel mensen. Het woord “verslaafd” roept vaak vooroordelen op, en vaak niet de meest positieve. Maar waarom eigenlijk? Waarom hebben we zo’n sterk beeld bij dit woord? Echter, laten we niet vergeten dat deze vooroordelen niet altijd terecht zijn en dat er meer achter het verhaal kan zitten.

Lisa heeft zelf ook genoeg (voor)oordelen naar haar hoofd geslingerd gekregen.

• ‘Je bent er nog altijd zelf bij.’
• ‘Alles is een keuze.’
• ‘Mooi dom.’
• ‘Lekker makkelijk om te gebruiken als het even tegenzit.’

Verslaving geen keuze is. Het is een ziekte die mensen van alle leeftijden, culturen en achtergronden treft. Het heeft te maken met een combinatie van biologische, psychologische en sociale factoren. De redenen waarom mensen verslaafd raken zijn complex en divers, en het is niet aan ons om te oordelen over hoe iemand in deze situatie terecht is gekomen.

Hoe mooi zou de wereld zijn als we met een open blik om ons heen kijken, niet direct oordelen. Een boek niet beoordelen op zijn cover.

Lisa laat zien dat het mogelijk is om te leven met iemand die verslaafd is, zolang diegene bereid is om te werken aan herstel. Haar partner is inmiddels al zo’n drie jaar clean, wat een enorme prestatie is. Maakt dit hem een minder goed persoon? Een risico voor de maatschappij? In Lisa haar ogen niet. Sterker nog, zij denk dat hij bewuster leeft dan menig geen in onze samenleving.

Het verhaal van Lisa toont ons dat liefde niet stopt wanneer onze partner (ongeneeslijk) ziek wordt. Als we voor elkaar kiezen, dan is dat in voor- en tegenspoed. En als we dit doen, kunnen we groeien en er altijd beter uitkomen.

Samengevat gaat deze blog gaat over acceptatie en liefde voor een partner die in herstel is. Het is een krachtig verhaal dat ons herinnert aan het belang van openheid en acceptatie, en dat we ons minder moeten laten leiden door vooroordelen en stempels die we op mensen plakken.

In plaats daarvan onze energie richten op het bieden van ondersteuning en begrip aan degenen die het nodig hebben. Laten we de complexiteit van deze ziekte erkennen en ons inzetten voor het helpen van mensen die lijden aan verslaving om hun leven weer op de rails te krijgen. Samen kunnen we stigma’s bestrijden en de wereld een beetje vriendelijker maken voor iedereen die met verslaving te maken heeft.

Dankbaarheid en geluk zijn Lisa en haar partner hun grootste drijfveren.

Uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer, wees lief voor elkaar. Wat je zendt krijg je terug.

Lisa Kuster

Bronnen:

• Verslaving is een hersenziekte
• Mijn partner is verslaafd (LinkedIn)